Αφροδίτη Λατινοπούλου: «Η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη το 1944 αποτελεί διαχρονικό σύμβολο της βαρβαρότητας της Αριστεράς»

Η Ελένη Παπαδάκη, μια από τις πιο σημαντικές ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, βρήκε τραγικό θάνατο σαν σήμερα, στις 21 Δεκεμβρίου 1944, κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, όταν μέλη της οργάνωσης ΟΠΛΑ, που σχετιζόταν με το ΚΚΕ, τη δολοφόνησαν κατηγορώντας την αβάσιμα ως συνεργάτιδα των Ναζί.

Η ανάρτηση της Λατινοπούλου για τη δολοφονία της Παπαδάκη

Για τη δολοφονία της έγραψε σήμερα στο Facebook η Αφροδίτη Λατινοπούλου σημειώνοντας ότι «δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο από θιασώτες του ερυθρού ολοκληρωτισμού» και «υπεβλήθη σε απάνθρωπα βασανιστήρια».

Η πρόεδρος της Φωνής Λογικής αναφέρει ότι «η δολοφονία της αποτελεί διαχρονικό σύμβολο της βαρβαρότητας της Αριστεράς όταν αυτή επιχειρεί να επιβάλει την ιδεολογική της κυριαρχία με τη βία, τον τρόμο και τις εκτελέσεις χαρακτήρων και ανθρώπων» καταλήγοντας «ποτέ ξανά Αριστερά τιμή και δόξα στις Ένοπλες Δυνάμεις, στα Σώματα Ασφαλείας και στους εθνικόφρονες Έλληνες που κράτησαν την Ελλάδα ελεύθερη και το Έθνος όρθιο».

Η Ελένη Παπαδάκη, μια από τις πιο σημαντικές ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου, βρήκε τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, όταν μέλη της οργάνωσης ΟΠΛΑ, που σχετιζόταν με το ΚΚΕ, τη δολοφόνησαν κατηγορώντας την αβάσιμα ως συνεργάτιδα των Ναζί.

Η εκτέλεση της Ελένης Παπαδάκη

Κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών, η Ελένη Παπαδάκη συνελήφθη στο σπίτι του φίλου και συναδέλφου της Δημήτρη Μυράτ στα Πατήσια (21 Δεκεμβρίου 1944) από άνδρες του ΕΛΑΣ, κατόπιν διαταγής του Καπετάν Ορέστη, του 23χρονου αρχηγού της ΟΠΛΑ της περιοχής. Κατηγορήθηκε για φιλογερμανική στάση και ως «φιλενάδα του Ράλλη», δηλαδή του κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη. Φήμες που κυκλοφορούσαν στην Αθήνα την ήθελαν να παντρεύεται τον Ράλλη.

Η πραγματικότητα ήταν ότι οι οικογένειες Ράλλη και Παπαδάκη συνδέονταν με φιλία από τα προπολεμικά χρόνια και η Ελένη Παπαδάκη είχε μεσολαβήσει στον Ράλλη για την απελευθέρωση αντιστασιακών ή Εβραίων καταζητούμενων. Νωρίτερα και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 1944, η Παπαδάκη είχε διαγραφεί από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), που ελεγχόταν από το ΚΚΕ, για φιλογερμανική στάση.

Τα μεσάνυχτα άρχισε η ανάκριση της Παπαδάκη από τον καπετάν Ορέστη και τις πρώτες πρωινές ώρες της 22ας Δεκεμβρίου του 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο του ΕΛΑΣ. Αμέσως μετά μεταφέρθηκε μαζί με άλλους μελλοθανάτους στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ στο Γαλάτσι, όπου δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες στον αυχένα από τον εκτελεστή της ΟΠΛΑ Βλάσση Μακαρώνα.

Η Παπαδάκη παρέμεινε αγνοούμενη για ένα μήνα. Το πτώμα της βρέθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1945, προκαλώντας σοκ στην αθηναϊκή κοινωνία. Η κηδεία ήταν «μεγαλοπρεπεστάτη», σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής, κι έγινε στις 28 Ιανουαρίου στο Άγιο Γεώργιο Καρύτση, παρουσία πλήθους κόσμου. Ο τραγικός θάνατος της Παπαδάκη έθεσε πρόωρα τέρμα σε μια λαμπρή καριέρα και θρηνήθηκε ως εθνική απώλεια.

Ο επίλογος της δολοφονίας της Ελένης Παπαδάκη γράφτηκε με τη συγγνώμη του γ.γ. του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, και την εκτέλεση του Ορέστη ως «πράκτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις». Ο Μακαρώνας και η ομάδα του συνελήφθησαν από τις αρχές, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν.